نبوع. [ ن ُ ] ( ع مص ) نبوط. بیرون آمدن آب از قعر چاه. ( از تاج المصادر بیهقی ). برآمدن آب چاه و چشمه و جز آن. ( آنندراج ). نبع. رجوع به نبع شود.
