ودویل

وُدْویل (vaudeville)
در اصل نوعی ترانۀ سبک مشتق از ترانه های عاشقانه و ترانه های مربوط به مجالس میگساری و منسوب به اولیویه باسلَن. «وو» و «وو دو ویر» نیز خوانده می شد. در امریکا به برنامه های صحنه ای سرگرم کننده، مشتمل بر ترانه و رقص و آکروبات و تردستی و قطعات طنز و نمایش های کوتاه، همچون برنامۀ تماشاخانهها در انگلستان اطلاق می شود. از ۱۸۸۱، زمانی که تونی پاستور نخستین نمایش خود را در نیویورک برگزار کرد، تا ۱۹۳۲، که تئاتر پالاس، بزرگ ترین مرکز اجرای این برنامه ها در امریکا، به سالن سینما تبدیل شد، برنامه های ودویل رواج بسیاری در این کشور داشت. بسیاری از مجریان شاخص این برنامه ها، افرادی چون جورج کوهَن، و هَری هودینی، و اِوا تَنِگی، ویلیام چستر فیلدز، فِی تِمپلتون، ویل راجرز، اِد وین، اِدی کانتور، جیمی دیورنتی، آیرین فرانکلین، فرِد آلن، جک بنی و ادگار برگن، کار خود را ابتدا در سیرک آغاز کردند و از مجریان انگلیسی و فرانسوی بسیار تأثیر گرفتند. عمومیت یافتن رادیو و سینما افول ودویل را درپی داشت، اما تلویزیون جان تازه ای بدان بخشید.