ودایع

جمع ودیعه
( اسم ) جمع ودیعه ( ودیعت ) . یا ودایع آفریدگار ( پروردگار خدا ) . رعایا رعیتها : ورعایا که ودایع آفریدگارندمرفه و آسوده خاطر توانند زیست .

جمع ودیع بمعنی عهد و پیمان یا جمع ودیعه . بمعنی زنهار و امانت

(وَ یِ ) [ ع . ودائع ] (اِ. ) جِ ودیعه ، امانت ها، سپرده ها.

ودایع. [ وَی ِ ] ( ع اِ ) ج ِ ودیعه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).امانتها. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به ودیعه شود.
- ودایع آفریدگار ؛ رعایا. رعیت ها. ( فرهنگ فارسی معین ).
|| ج ِ ودیع. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به ودائع شود.

ودائع. [ وَ ءِ ] ( ع اِ ) ج ِ ودیع، به معنی عهد و پیمان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به ودیع شود.
|| ج ِ ودیعة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). به معنی زنهار و امانت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). رجوع به ودیعه شود. امانتها و هرچه که در نزد کسی بطور امانت گذارند. ( ناظم الاطباء ).
- ودائع پروردگار ؛ رعایا. ( ناظم الاطباء ).

= ودیعه