ف. کُلُمباری (F. Colombari) کارشناس و مهندس نظامی و نقاش ایتالیایی بود که از سال ۱۲۴۹ ق \ ۱۸۳۳ م تا ۱۲۶۵ ق / ۱۸۴۸ م به عنوان مربی، مهندس و مشاور نظامی در قشون ایران قاجاری فعالیت داشت.
تغییر و اصلاح در ساختمان زنبورک و تهیه عراده ای برای آن و نصب بر روی شتر برای ساده تر شدن شلیک زنبورک در هنگام حرکت شتر. زنبورک در آن هنگام از سلاح های مهم ارتش ایران بود.
تهیهٔ طرح ایجاد استحکامات نظامی در محمره (خرمشهر) برای دفاع شهر در مقابل تهدید حاکم بصره
تهیه طرح هایی برای مقابله با نفوذ روسیه در دریای خزر و بریتانیا در خلیج فارس
مستند کردن ادعای حاکمیت ایران بر بحرین در برابر اعتراض کمپانی هند شرقی
تهیه طرح حفر چاه های آرتزین و بهره برداری از معادن
نام کوچک کلمباری در هیچ کجا ثبت نشده و در همه جا به صورت اختصاری ف (F) آمده است. تاریخ تولد و مرگ او نیز معلوم نیست، تنها این دانسته است که از اهالی پیمونت ایتالیا بوده و قبل از سفر به ایران در ارتش اتریش فعالیت می کرده است. ورود او به ایران همزمان با مرگ عباس میرزا ولیعهد مملکت (مرگ در ۱۰ جمادی الثانی ۱۲۴۹) و یک سال پیش از آغاز سلطنت محمد شاه قاجار بود. وی ابتدا در تبریز به قهرمان میرزا والی تبریز، برادر محمد شاه و پسر هشتم عباس میرزا خدمت می کرد. در آغاز به عنوان مربی در فوج قهرمان میرزا فعالیت داشت و پس از مدتی به سلک مشاوران او درآمد. وی در این دوران در جنگ با کردها در دشت لِیجان رواندوز در ۱۲۵۲ قمری حضور داشت. در ۱۲۵۷ میرزا آقاسی، صدراعظم، کلمباری را به تهران فرامی خواند و محمدشاه در فرمانی او را به عنوان «سرهنگ مهندسین قورخانهٔ مبارکه» منصوب می کند.
کلمباری در سال ۱۲۶۴ برای سفر به فرانسه و ازدواج با بانو لور بیوهٔ دکتر لئون لابا حکیم باشی مخصوص محمدشاه درخواست ۸ ماه مرخصی می کند، اما مرگ محمدشاه، شورش تهران، فرار آقاسی و تحصن او در شاه عبدالعظیم و بر تخت نشستن ناصرالدین شاه، سفر کلمباری را به تعویق می اندازد. او نهایتاً در محرم ۱۲۶۵ با اجازهٔ میرزا تقی خان فراهانی، صدراعظم جدید، ایران را ترک می کند. وی در پاریس با بانو لور ازدواج می کند و ظاهراً دیگر به ایران بازنمی گردد. پس از آن به جز انتشار چند مقاله در مجلات فرانسوی زبان اطلاع دیگری از وی در دست نیست. تاریخ مرگ او نیز مشخص نیست.
از مهمترین فعالیت های کلمباری در قشون ایران:
تغییر و اصلاح در ساختمان زنبورک و تهیه عراده ای برای آن و نصب بر روی شتر برای ساده تر شدن شلیک زنبورک در هنگام حرکت شتر. زنبورک در آن هنگام از سلاح های مهم ارتش ایران بود.
تهیهٔ طرح ایجاد استحکامات نظامی در محمره (خرمشهر) برای دفاع شهر در مقابل تهدید حاکم بصره
تهیه طرح هایی برای مقابله با نفوذ روسیه در دریای خزر و بریتانیا در خلیج فارس
مستند کردن ادعای حاکمیت ایران بر بحرین در برابر اعتراض کمپانی هند شرقی
تهیه طرح حفر چاه های آرتزین و بهره برداری از معادن
نام کوچک کلمباری در هیچ کجا ثبت نشده و در همه جا به صورت اختصاری ف (F) آمده است. تاریخ تولد و مرگ او نیز معلوم نیست، تنها این دانسته است که از اهالی پیمونت ایتالیا بوده و قبل از سفر به ایران در ارتش اتریش فعالیت می کرده است. ورود او به ایران همزمان با مرگ عباس میرزا ولیعهد مملکت (مرگ در ۱۰ جمادی الثانی ۱۲۴۹) و یک سال پیش از آغاز سلطنت محمد شاه قاجار بود. وی ابتدا در تبریز به قهرمان میرزا والی تبریز، برادر محمد شاه و پسر هشتم عباس میرزا خدمت می کرد. در آغاز به عنوان مربی در فوج قهرمان میرزا فعالیت داشت و پس از مدتی به سلک مشاوران او درآمد. وی در این دوران در جنگ با کردها در دشت لِیجان رواندوز در ۱۲۵۲ قمری حضور داشت. در ۱۲۵۷ میرزا آقاسی، صدراعظم، کلمباری را به تهران فرامی خواند و محمدشاه در فرمانی او را به عنوان «سرهنگ مهندسین قورخانهٔ مبارکه» منصوب می کند.
کلمباری در سال ۱۲۶۴ برای سفر به فرانسه و ازدواج با بانو لور بیوهٔ دکتر لئون لابا حکیم باشی مخصوص محمدشاه درخواست ۸ ماه مرخصی می کند، اما مرگ محمدشاه، شورش تهران، فرار آقاسی و تحصن او در شاه عبدالعظیم و بر تخت نشستن ناصرالدین شاه، سفر کلمباری را به تعویق می اندازد. او نهایتاً در محرم ۱۲۶۵ با اجازهٔ میرزا تقی خان فراهانی، صدراعظم جدید، ایران را ترک می کند. وی در پاریس با بانو لور ازدواج می کند و ظاهراً دیگر به ایران بازنمی گردد. پس از آن به جز انتشار چند مقاله در مجلات فرانسوی زبان اطلاع دیگری از وی در دست نیست. تاریخ مرگ او نیز مشخص نیست.
از مهمترین فعالیت های کلمباری در قشون ایران:
wiki: ف کلمباری