باباادم

بابا آدم. بابا آدم، روستایی از توابع بخش رستم شهرستان ممسنی در استان فارس ایران است.
این روستا در دهستان رستم دو قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن زیر سه خانوار بوده است.

بابا آدم (ابهام زدایی). بابا آدم ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
بابا آدم (سرده)
بابا آدم (گیاه)

بابا آدم (سرده). بابا آدم که باردان، فیلگوش و آراقیطون (نام علمی: Arctium) نیز نامیده می شود گیاهی است علفی و دوساله از تیره گل ستاره ای ها(Asteraceae).گیاهی است که به اندازه یک متر و نیم تا دو متر ارتفاع رشد می کند. با برگ های درشت و خشن و سبز رنگ با گل های توپ مانند و به اندازه فندق یا بزرگتر از آن در باغچه و کنار آبها و یونجه زارها مراتع و مزارع می روید.
A. lappa
A. minus
A. minus nemorosum
A. pubens
A. tomentosum
این گیاه در اطراف تهران، البرز، راه چالوس، خراسان، کرمان، رودبار، تفرش، اروپا و شمال آمریکا می روید و در بعضی نقاط پرورش داده می شود.
این سرده در ایران ۴ گونه علفی چند ساله دارد، بابا آدم (گیاه) «Arctium lappa»، بابا آدم صغیر «Arctium minus» و دو گونه بابا آدم خویی «Arctium palladinii» و بابا آدم برگه پهن «Arctium platylepis» که علاوه بر ایران در شرق اروپا، آناتولی، قفقاز، ماورای قفقاز و ترکمنستان نیز می رویند.
از تجزیهٔ شیمیایی ریشهٔ بابا آدم مواد زیر بدست آمده است: اینولین، پلی استیلنها، آرکتیک اسید، پروپیونیک اسید، بوتیریک اسید، لوریک اسید، استئاریک اسید، پالمیتیک اسید، هورمون های گیاهی، تانن و پلی فنولیک اسید. از تجزیهٔ شیمیایی تخم بابا آدم موارد زیر بدست آمده است:یک گلوکزید تلخ به نام Arctin، کلروژنیک اسید، لاپائول A,B، ژرماکرانولید.

بابا آدم (گیاه). بابا آدم (نام علمی: Arctium lappa) نام یک گونه از سردهٔ بابا آدم است. منشأ آن غرب اوراسیا است. طول ساقهٔ آن به ۱ متر می رسد و طول ریشهٔ آن مابین ۵۰ سانتیمتر تا ۱ متر است.
در زبان ژاپنی «گوبو» (به ژاپنی: ゴボウ Gobo) نامیده می شود و ریشهٔ آن در بسیاری از غذاها مانند کین پیرا، تمپورا و کاکی آگه استفاده می شود.

باباآدم. باباآدَم
باباآدَم
گیاهی علفی و بزرگ، با نام علمی Arctium Lappa، از تیرۀ مرکبان (کاسنی). گل این گیاهان، کاپیتولی مرکب از گل های کوچک ارغوانی و برگ آن ها دارای پهنک بسیار بزرگی است. فندقه های این گیاه دارای تارهای ریز محکم و قلاب مانند است که به پشم و پوست حیوانات می چسبد و همین امر به انتشار گیاه کمک می کند. ریشۀ باباآدم را از قدیم الایام برای رفع نقرس، رماتیسم، و امراض جلدی مصرف می کرده اند. برگ آن نیز در بهبود گزش ها و پایین آوردن قند خون مؤثر است. خواص درمانی متعدد این گیاه باعث شده است که امروزه به کشت آن اقدام کنند.