کلمه جو
صفحه اصلی

تابوریان

دانشنامه آزاد فارسی

تابوریان (Taborites)
شاخه ای از هوسیان. اعضای گروهی از مبارزان مذهبی در بوهم (چک) که در ۱۴۲۰م جنبش اصلاح طلبی به راه انداختند و برای خود در جنوب پراگ، قلعه ای با بُرج و بارویی به نام تابور احداث کردند. نیکُلاس پلیموفی اولین اسقف فرقۀ تابوریان، کلیسای مُستقّل چِک را تأسیس کرد. در این کلیسا زبان چک جایگزین زبان لاتین شده بود، استحالۀ جوهری انکار می شد، روحانیان مسیحی اجازه داشتند ازدواج کنند و همۀ آیین ها و مراسم مذهبی به استثنای غسل تعمید و مراسم عِشای ربّانی نان و شراب منسوخ شد. فعّالیت های نظامی تابوریان و تخریب کلیساها به دست آنان چنان ابعاد گسترده ای یافت که سرانجام پیروان فرقۀ اوتراکیان که دیدگاه های مشابهی با تابوریان داشتند اما میانه رو بودند، نیز به نیروهای کاتولیک پیوستند و در ۱۴۳۴م نیروهای تابوریان را در لیپانی شکست دادند. با وجود کشته شدن فرماندۀ تابوریان در نبرد، این فرقۀ مذهبی همچنان به حیات خود ادامه داد تا این که در ۱۴۵۲م در نبردی سرنوشت ساز، پیروان فرقه شکست خوردند و قلعۀ نظامی آن ها نیز به تصرّف کاتولیک ها درآمد.


کلمات دیگر: