نجیب زادگی

نجیب زادگی یکی از طبقات اجتماعی و یک موقعیت ممتاز دولتی در برخی از جوامع است که بیشتر ارثی است. نجیب زادگی یا می تواند امتیازهای بیشتری نسبت به افراد غیر نجیب زاده داشته باشد یا آن که تنها افتخاری باشد، اما به طور رسمی تنها به صورت قانونی و توسط دولت ادامه می یابد یا تأیید می گردد. با اینکه عنوان های نجیب زادگی بیشتر مربوط به پادشاهی های امروزی یا قدیمی است ولی در گذشته نیز در برخی از جمهوری های دیگر هم مانند استان های هلندی، جنوا و ونیز وجود داشته و به عنوان یکی از بخش های ساختارهای اجتماعی سان مارینو باقی مانده است.
با اینکه عنوان نجیب زادگی یک عنوان ارثی است اما در بیشتر جامعه ها این عنوان و عنوان های ارثی دیگر، نشان نجابت بحساب نمی آیند.
اصطلاح برگرفته از لاتین این عنوان، به معنی (شناخته شده، معروف، قابل توجه) است. در جامعهٔ روم باستان، به عنوان یک طرح غیررسمی برای طبقهٔ حاکمهٔ سیاسی که در منافع متحد بودند، از جمله هر دوی پاتریسین ها و پلبین ها (تنها مردان) که نسبشان به کسی می رسید که از طریق شایستگی خود را به مرحلهٔ کنسول روم رسانده بود، به کار می رفت.
در کاربرد امروز، نجیب زادگی به بالاترین طبقهٔ اجتماعی در جوامع ماقبل مدرن اشاره دارد، به استثنای خاندان حاکم. در نظام فئودالی (در اروپا و جاهای دیگر)، اشراف به طور کلی کسانی بودند که تیول دار می شدند، و اغلب زمین یا دفتری، تحت عنوان رسمی دست نشاندگی در اختیار داشتند، مثلاً، در ازای وفاداری و دیگر امور مختلف، عمدتاً نظامی، خدمت به ارباب، که می توانست یک رتبه بالاتر از اشراف زاده یا یک پادشاه باشد. این عنوان به سرعت به عنوان یک طبقهٔ موروثی شکل گرفت.