مهدی فتحی

مهدی قلی فتحی (۱۳۱۸–۱۳۸۲) بازیگر تآتر، سینما، دوبله، تلویزیون ایرانی بود.
به من نگاه کن ۱۳۸۱
عزیزم من کوک نیستم ۱۳۸۰
اعتراض ۱۳۷۸
زشت و زیبا ۱۳۷۷
خلبان ۱۳۷۶
شیخ مفید ۱۳۷۴
آدم برفی ۱۳۷۳
روز واقعه ۱۳۷۳
زینت ۱۳۷۲
مستأجر ۱۳۷۱
اوینار ۱۳۷۰
شانس زندگی ۱۳۷۰
مدرسه پیرمردها ۱۳۷۰
در آرزوی ازدواج ۱۳۶۹
دخترک کنار مرداب ۱۳۶۸
دستمزد ۱۳۶۸
کاکلی ۱۳۶۸
کشتی آنجلیکا ۱۳۶۷
تحفه ها ۱۳۶۶
زن خون آشام ۱۳۴۶
مهدی فتحی متولد سال ۱۳۱۸ در تهران، در سال ۱۳۳۷ با ورود به «هنرکده آزاد هنرپیشگی آناهیتا» به طور رسمی و حرفه ای کار تئاتری خود را آغاز کرد. او در تئاتر آناهیتا در نمایش های اتللو، هیاهوی بسیار برای هیچ، طبقه ششم، روبهک ها، صاحب مهمانخانه، تانیا و سلمانی شهرسویل به صحنه رفت و نیز در بیش از بیست تئاتر تلویزیونی در آن سالها حضور داشت. فتحی در آن سالها بازی در فیلم «زن خون آشام» به کارگردانی مصطفی اسکویی را نیز تجربه کرد، تدریس به عنوان استاد فن بیان در هنرکده آناهیتا و دانشکده هنرهای دراماتیک در کارنامه او وجود دارد و می توان او را یکی از استادان شاخص فن بیان تاریخ تئاتر ایران برشمرد.
از سال ۱۳۶۶ خورشیدی تقریباً درسن ۴۸ سالگی مهدی فتحی بازی در جلوی دروبین را بطور جدی با «تحفه ها» شروع کرد که بعد از آن در «کشتی آنجلیکا» (محمد بزرگ نیا) خوش درخشید. دوران پرکاری او بعد از وقفه ای طولانی، با شرکت در سریال های تلویزیونی که مهمترین آن سریال امام علی (ع) بود، آغاز شد که بعد از آن، به غیر از تحسین خواص، در بین عموم مردم نیز مقبولیت و محبوبیت و شهرت پیدا کرد. فتحی در سال های اخیر در نمایشنامه «تاریکی های سرکش» به کارگردانی مهین اسکویی ایفای نقش نمود که به روی صحنه نرفت. نمایش «دندون طلا» به کارگردانی داوود میر باقری و بازی در نقش ژان والژان در نمایش بینوایان به کارگردانی بهروز غریب پور از دیگر فعالیت های نمایشی وی در سالهای واپسین زندگی اش بود.
مهدی فتحی در آخرین روز سال ۱۳۸۲، پس از گذراندن یک دوره طولانی و سخت بیماری در ۶۴ سالگی در بیمارستان شهدای تجریش درگذشت. پیکرش در تاریخ ۳ فروردین ۱۳۸۳ در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.