کلمه جو
صفحه اصلی

شب بوی

فرهنگ فارسی

گیاهی است از تیره صلیبیان که زینتی است و ارتفاعش بین ۳٠ تا ۷٠ سانتیمتر است و به سبب دارا بودن گلهای معطر و زیبا غالبا در باغچه ها کشت می شود . برگهایش سبز روشن و گلش معطر و زرد و به الوان دیگر نیز می باشد . میوه اش خورجین و پوشیده از کرکهای کوتاه است . در این گیاه آلکالوئیدی به نام کری ئین و گلوکزیدی به نام کراتین یافت می شود که به مقدار فراوان در دانه گیاه موجود است . دانه شب بو دارای روغنی است به مقدار زیاد شامل اسیدهای اروسک و لینولئیک و لنولنیک می باشد . سابقا در پزشکی این گیاه را در مورد سقط جنین به کار می بردند شقاری شمشم خمخم خیرو خیری شب بوی . توضیح بیخ شب بو را که به نام علف مریم نیز خوانده میشود با این گیاه نباید اشتباه کرد . یا شب بوی انگلیسی . علف سیر . یا شب بوی باغی . شب بوی سلطانی . یا شب بوی خانمی . شب بوی هراتی . یا شب بوی درختی . شب بوی سلطانی . یا شب بوی دریایی . گونهای شب بو که دارای گلهای نسبتا درشت بنفش قرمز رنگ است و تکثیرش به وسیله تخم به عمل می آید یا شب بوی زرد . نوعی شب بو که دارای گل زرد است و به علت زیبایی گلهایش بیشتر از انواع دگر مورد توجه است خیری اصفر منثور اصفر . توضیح منظور از گلهایش دارای رنگ طلایی و تلالوئ خاصی است . یا شب بوی سلطانی . گونه ای شب بو که دارای گلهای زرد یا بنفش است و برگهایش دانه یی میباشد و ارتفاعش بالغ بر یک متر می شود و پایا است شب بوی باغی شب بوی درختی منثور بری خیری اصفر . یا شب بوی هراتی. گونه ای شب بو که دارای برگهای دراز و گلهای خوشه یی ارغوانی است . عطر گلهای این گونه شب بو از دیگر انواع بیشتر است . تکثیر این گیاه به وسیله پاجوش و گاهی به وسیله تخم است منسور منثور منسوب گل عروسان گل عروسون شب بوی خانمی .

لغت نامه دهخدا

شب بوی. [ ش َ ] ( اِ مرکب ) شب بو. نام گلی است و بیشتر کبودرنگ میباشد و سفید و الوان هم می شود و شبها بوی خوش کند و آن را گل گاوچشم نیزگویند و به عربی عین البقر خوانند و بعضی گل خیری را شب بوی گویند. ( برهان ). و رجوع به شب انبوی و شب بو شود.


کلمات دیگر: