شایش

اسم مصدر از شایستن توانایی و قدرت و مجال و امکان .

شایش. [ ی ِ ] ( اِمص ) اسم مصدر از شایستن. توانایی و قدرت ومجال و امکان. ( ناظم الاطباء ). بمعنی امکان است که جایز بودن و دست دادن و ممکن گشتن باشد و این لغت از فرهنگ دساتیر نقل شده است. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ).