( صفت ) آن که در صف مجلسیان نشیند مجلسی محفلی مهمان .
صف نشین
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
صف نشین. [ ص َ ن ِ ] ( نف مرکب ) مهمان. محفلی :
صف نشینان نیکخواه و پیشکاران باادب
دوستداران صاحب اسرار و حریفان دوستکام.
صف نشینان نیکخواه و پیشکاران باادب
دوستداران صاحب اسرار و حریفان دوستکام.
حافظ.
کلمات دیگر: