جمع ذکر . مردان .
ذکار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ذکار. [ ذَک ْ کا ] ( ع ص ) مردی ذکّار؛ آنکه بسیار یاد کند خدای تعالی را.
ذکار. [ ذِ ] ( ع اِ ) ج ِ ذَکَر.مردان. نران. نرینگان. ذکاره. ذکور. ذکران. ذکرة.
ذکار. [ ذِ ] ( ع اِ ) ج ِ ذَکَر.مردان. نران. نرینگان. ذکاره. ذکور. ذکران. ذکرة.
ذکار. [ ذَک ْ کا ] (ع ص ) مردی ذکّار؛ آنکه بسیار یاد کند خدای تعالی را.
ذکار. [ ذِ ] (ع اِ) ج ِ ذَکَر.مردان . نران . نرینگان . ذکاره . ذکور. ذکران . ذکرة.
کلمات دیگر: