کنایه از آسمان
سبز پل
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سبز پل. [ س َ پ ُ ] ( اِ مرکب ) کنایه از آسمان. ( آنندراج ) ( مجموعه مترادفات ص 10 ) :
شبی روی خود شسته از آب و گُل
گلی کآن بود زینت سبز پل.
شبی روی خود شسته از آب و گُل
گلی کآن بود زینت سبز پل.
ملاطغرا ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: