ربیع بن معاویه بن خفاجه بن عمر و بن عقیل خفاجی صحابیست .
ربیعبن معاویه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( ربیعبن معاویة ) ربیعبن معاویة. [ رَ ع ِ ن ِ م ُ ی َ ] ( اِخ ) ابن خفاجةبن عمروبن عقیل خفاجی. صحابیست. او بیعت کرد و اسلام آورد. رجوع به الاصابة قسم 1 ج 1 شود.
ربیعبن معاویة. [ رَ ع ِ ن ِ م ُ ی َ ] (اِخ ) ابن خفاجةبن عمروبن عقیل خفاجی . صحابیست . او بیعت کرد و اسلام آورد. رجوع به الاصابة قسم 1 ج 1 شود.
کلمات دیگر: