مرکزگریز گازی

مرکزگریز گازی، یا سانتریفوژ گازی، دستگاهی است که برای غنی سازی اورانیوم بکار می رود.
این دستگاه از چندین استوانه درست شده که به سرعت (در حدود ۱۰۰۰ دور در ثانیه) حول محور خود می گردند و در آن ها گاز UF۶ قراردارد. ملکول هائی که دارای ۲۳۸U هستند در اثر نیروی گریز از مرکز بیشتری که به آن ها وارد می شود به طرف جدار استوانه می روند و ملکول هایی که دارای ۲۳۵U هستند در ناحیه میانی استوانه قرار می گیرند. با جداکردن گازهای ناحیه میانی و تکرار این کار در استوانه دیگر، UF۶ با درصد بالاتری از ایزوتوپ ۲۳۵U بدست می آید.
کار غنی سازی در چند مرحله و با چند مجموعه از مرکزگریزها انجام می شود. هریک از این مجموعه ها را یک آبشار (cascade) می گویند.
بریتانیا، آلمان، فرانسه و چین تأسیسات بزرگ مرکزگریز گازی دارند و در آن ها اورانیوم غنی شده برای مصارف نظامی و غیرنظامی و صادرات تولید می کنند. ژاپن از این روش برای تأمین سوخت هسته ای داخلی خود استفاده می کند. تأسیسات بزرگی نیز در آمریکا در دست ساخت است. ظاهراً پاکستان با این روش اورانیوم لازم برای بمب اتمی خود را تولید کرد. مرکز گریزهای پاکستان به دو صورت پ۱ و پ۲ ساخته شده است. در نمونه پ۱ محور مرکزگریز آلومینیومی است. در نمونه پ۲ محور مرکزگریز فولادی است که سرعت دوران بیشتری را ممکن می کند و غنی سازی بیشتری انجام می دهد.