مترادف محو کردن : از بین بردن، زدودن، زایل کردن، معدوم کردن
برابر پارسی : ستردن
محو کردن
مترادف محو کردن : از بین بردن، زدودن، زایل کردن، معدوم کردن
برابر پارسی : ستردن
فارسی به انگلیسی
فارسی به عربی
ابهت , لطخة
احذف , امح
احذف , امح
ابهت , لطخة
مترادف و متضاد
پاک کردن، محو کردن، تراشیدن، خراشیدن، ستردن، اثار چیزی را از بین بردن
خرد کردن، برطرف کردن، محو کردن، رفع کردن، زدودن، بیرون کردن، حذف کردن، منتفی کردن
خرد کردن، نابود کردن، از بین بردن، سربه سر کردن، محو کردن، خنثی نمودن، فنا کردن
نابود کردن، محو کردن، تراشیدن، حذف کردن از
پاک کردن، سربه سر کردن، محو کردن، زدودن، ستردن، معدوم کردن، ناپدید ساختن
محو کردن، تیره کردن، لک کردن
محو کردن، زدودن
محو کردن، از شکل انداختن، ضایع یا محو کردن، بد شکل کردن
محو کردن، زدودن
محو کردن، از شکل انداختن
محو کردن
بریدن، محو کردن، تراشیدن، ویران کردن، ستردن
پاک کردن، محو کردن، زدودن، ستردن، خود را تحت الشعاع قرار دادن
محو کردن، تراشیدن، خراشیدن، له کردن، ستردن، با خاک یکسان کردن، خراش دادن
از بین بردن، زدودن، زایل کردن، معدوم کردن
فرهنگ فارسی
( مصدر ) ۱ - پاک کردن ستردن : صورت صبر از دل محو کرد. ۲ - نابود کردن : خواهد تا هویت او محو کند ...
لغت نامه دهخدا
محو کردن.[ م َح ْوْ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) ستردن. سیاه کردن. پاک کردن. بستردن. محق. امحاق. حک کردن. زدودن. طرس. ( منتهی الارب ). طمس. ( تاج المصادر بیهقی ) ( منتهی الارب ). بحق : لطع؛ محو کردن نام کسی را. تطلیس ؛ محو کردن نوشته را. اطمال ؛ محو کردن دفتر. ( منتهی الارب ). طراسة؛ محو کردن نبشته. ( منتهی الارب ). طلس ؛ پاک کردن نوشته و محوکردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( منتهی الارب ) :
چون رسید آیت روز آیت شب
محو کرد آیت ایشان چه کنم.
آیت روز از مهین اختر بزاد.
به بهین نامت اختصاص دهند.
رو چو صورت محو کردی با ملک همخانه باش.
ور جهانی پر شود از خار و خس
آتشی محوش کند در یک نفس.
آن سخن را کرد محو و ناپدید.
چون رسید آیت روز آیت شب
محو کرد آیت ایشان چه کنم.
خاقانی.
گر زمانه آیت شب محو کردآیت روز از مهین اختر بزاد.
خاقانی.
نام خاقانی از تو محو کنندبه بهین نامت اختصاص دهند.
خاقانی.
کی بود جای ملک در خانه صورت پرست رو چو صورت محو کردی با ملک همخانه باش.
سعدی.
|| باطل کردن. نسخ کردن. || نابود کردن. نیست کردن.برداشتن. مقابل اثبات : خواهد تا هویت او محو کند. ( اوصاف الاشراف ص 55 ).ور جهانی پر شود از خار و خس
آتشی محوش کند در یک نفس.
مولوی.
از همه دلها که آن نکته شنیدآن سخن را کرد محو و ناپدید.
مولوی.
فرهنگ فارسی ساره
ستردن
کلمات دیگر: