دور دور

بختیاری و بهره مندی و فیروزمندی .

دوردور. [ رِ / رْ ] ( ص مرکب ، ق مرکب ) سخت دور. بسیار دور. ( یادداشت مؤلف ) :
تو قیاس از خویش می گیری ولیک
دوردور افتاده ای بنگر تو نیک.غرب ؛ دوردور شدن. ( منتهی الارب ).
- دوردور راه رفتن ؛ دورادور رفتن. کنایه است از خود را کنار و بیگانه داشتن. ( لغت محلی شوشتر ).

---

دوردور. [ دَ / دُو دَ / دُو ] ( اِ ) بختیاری و بهره مندی و فیروزمندی و نیکبختی و کامیابی. ( ناظم الاطباء ). || گردش و چرخش :
حکم تو به رقص رقص خورشید
انگیخته سایه های جانور
صنع تو به دوردور گردون
آمیخته رنگهای دلبر.