کین دار

کین دارنده ٠ آنکه از دیگری حقه و عداوت در دل دارد ٠ آنکه دشمنی و بغض به دل دارد ٠

کین دار.( نف مرکب ) کین دارنده. آنکه از دیگری حقد و عداوت دردل دارد. آنکه دشمنی و بغض به دل دارد :
برِ بهمن آوردش از رزمگاه
بدو کرد کین دار چندی نگاه.کین مدار آنها که از کین گمرهند
گورشان پهلوی کین داران نهند.باز فروریخت عشق از در و دیوار من
باز بدرّید بند اشتر کین دار من.مده پند و مبر خونم به گردن
که چشم دلبر کین دار مست است.رجوع به کین داشتن شود.