بیهوده گفتن گزافه گویی کردن
خیره گفتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خیره گفتن. [ رَ / رِ گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) بیهوده گفتن. گزافه گویی کردن. گزاف گفتن. نابهنجار سخن گفتن :
نرفتی جز بغفلت روزگارش
نبد جز خیره گفتن هیچ کارش.
نرفتی جز بغفلت روزگارش
نبد جز خیره گفتن هیچ کارش.
نظامی.
کلمات دیگر: