<div class="boxBd">ازش. [ اَ زِ ] ( حرف اضافه + ضمیر ) ( از: از + ش ، ضمیر مفرد مغایب ) از او. منه : <br>آنکه او این سخن شنید ازش <br>باز پیش آر تا کند پژهش.<div class="au">رودکی ( از حاشیه لغت نامه اسدی نخجوانی ).</div>از کلنجری خوشه پنج من و هردانه ای پنج درمسنگ بیاید،سیاه چون قیر و شیرین چون شکر و ازش بسیار بتوان خورد بسبب مائیتی که در اوست. ( چهارمقاله عروضی ص 32 ).</div>

ازش. [ اَ زِ ] ( حرف اضافه + ضمیر ) ( از: از + ش ، ضمیر مفرد مغایب ) از او. منه : آنکه او این سخن شنید ازش باز پیش آر تا کند پژهش. رودکی ( از حاشیه لغت نامه اسدی نخجوانی ). از کلنجری خوشه پنج من و هردانه ای پنج درمسنگ بیاید،سیاه چون قیر و شیرین چون شکر و ازش بسیار بتوان خورد بسبب مائیتی که در اوست. 

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">ازاو از آن : ( ازش خواهش کردم تا رازم را پوشیده نگهدارد . )</div>

ازاو از آن : ( ازش خواهش کردم تا رازم را پوشیده نگهدارد . )

ازش

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا