ثریا منوچهری

ثریا منوچهری نام زنی است که در روستای کوهپایه ایران در سال ۱۳۳۰ شمسی (۱۹۵۱ میلادی) به دنیا آمد. دلیل نامگذاری ثریا به دنیا آمدن وی بعد از ازدواج محمدرضا شاه و ملکه ثریا اسفندیاری بوده است، وی در پی یک نزاع خانوادگی در سال ۱۳۶۵ هجری شمسی (۱۹۸۶ میلادی) به زنا محکوم و سنگسار شد. او هنگام سنگسار ۳۵ ساله و مادر ۷ فرزند بود.
سنگسار در ایران
سنگسار ثریا م
فریدون صاحب جمع
رجم
داستان زندگی او دست مایه رُمان سنگسار ثریا م. و فیلمی به همین نام است.
فریدون صاحب جمع، ژورنالیست ایرانی تبار فرانسوی داستان این زن را در رمانی به نام سنگسار ثریا م. در راستای نقض حقوق بشر و سنگسار در ایران در سال ۱۹۹۴ میلادی به زبان فرانسوی منتشر می کند. در سال ۲۰۰۸ میلادی فیلمی به همین نام «سنگسار ثریا م» به کارگردانی سیروس نورسته بر اساس رمان فریدون صاحب جمع، ساخته شد.
داستان فیلم بازگوکننده بخشی از وقایع زندگی ثریا در مرکز این ماجرا است که از زبان زهرا خاله وی به یک روزنامه نگار فرانسوی در گذرش از روستای اطراف کرمان بازگو شده است. خلاصه واقعه ثریا بدین صورت است که: «شوهر ثریا که یک زندان بان است قصد دارد زن دیگری بگیرد اما چون توانایی پرداخت هزینه هر دو زن را ندارد به ثریا پیشنهاد طلاق می دهد. ثریا وقتی حق و حقوقش را مطالبه می کند مرد نمی پذیرد و در یک تبانی با کدخدا و ملای ده ثریا را برای کلفتی به خانه یکی از مردان اهل روستا به نام هاشم می فرستند. هاشم مردی است که زنش را از دست داده و به همراه فرزند ناشنوایش زندگی می کند. این ویژگی ها موقعیت را برای متهم کردن ثریا به رابطه با مرد دیگر فراهم می کند. شوهر ثریا با همدستی کدخدا و ملای ده به ثریا اتهاماتی را نسبت می دهند که در نهایت به سنگسار شدن و مرگ وی منجر می شود.»