اغلبیان

اغلبیان (نام های دیگر: بنی اغلب و اغالبه)(۲۹۶ - ۱۸۴ ق / ۹۰۹ - ۸۰۰ م) نام سلسله ای است که در سرزمین های افریقیه(تونس)، الجزایر و صقلیه(سیسیل) فرمانروایی می کردند.
ابراهیم بن اغلب (۸۱۲ -۸۰۰)
عبدالله اول (۸۱۷ -۸۱۲)
زیادةالله اول (۸۳۸ -۸۱۷)
ابوعقال الاغلب (۸۴۱ -۸۳۸)
محمد اول (۸۵۶ -۸۴۱)
احمد (۸۶۳ -۸۵۶)
زیادةالله دوم (۸۷۵ -۸۶۳)
ابوالقرانیق محمد دوم (۹۰۲-۸۷۵)
ابراهیم دوم (۹۰۳-۹۰۲)
زیادةالله سوم (۹۰۹-۹۰۳)
پدر ابراهیم ابن الاغلب یک سردار خراسانی بود که در ارتش عباسیان خدمت می کرد.
در سال ۱۸۴ق/۸۰۰م هارون الرشید فرمانروایی ایالت افریقیه(تونس جدید) را در برابر خراج سالانه ۴۰٬۰۰۰ دینار به ابراهیم واگذار کرد.
این واگذاری به دلیل دوری فاصله شمال آفریقا از بغداد با خودمختاری بسیاری همراه بود.