شغل حاجب بزرگ
حاجبی بزرگ
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حاجبی بزرگ. [ ج ِ ی ِ ب ُ زُ ] ( ترکیب وصفی ) شغل حاجب بزرگ : و حاجبی بزرگ نیز قرار گرفت بر این محتشم... ( تاریخ بیهقی ). و حاجب سباشی را حاجبی بزرگ دادند و خلعتی تمام از علم و منجوق و طبل و دهل و تختهای جامه و خریطه های سیم و دیگر چیزها که این شغل را دهند... ( تاریخ بیهقی ). و امیر حاجبی بزرگ با ابوالعباس تاش داد و او در ملابست آن شغل آثار خوب ظاهر گردانید... ( تاریخ بیهقی ). رجوع به تاریخ بیهقی چ ادیب ص 156 و 505 و ترجمه تاریخ یمینی ص 51 شود.
کلمات دیگر: