مسند نشین ٠ تخت نشین ٠ کسیکه بر مسند یا تخت نشیند یاتکیه زند ٠
چاربالش نشین
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چاربالش نشین. [ ل ِ ن ِ ] ( نف مرکب ) مسندنشین. تخت نشین. کسی که بر مسند یا تخت نشیند یا تکیه زند :
چاربالش نشین عزلت را
پنج نوبت زن دو عالم دان.
چاربالش نشین عزلت را
پنج نوبت زن دو عالم دان.
خاقانی.
کلمات دیگر: