یکی از حافان
حاف
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حاف. [ حاف ف ] ( ع ص ) نعت فاعلی از حف . گرداگردآینده چیزی را، و منه قوله تعالی : و تری الملائکة حافین من حول العرش... ( قرآن 75/39 ). || سخت چشم زخم رساننده. || سویق حاف ؛ پست ِ لت ناکرده. ( منتهی الارب ).
حاف. [ حاف ف ] ( ع اِ ) یکی از حافّان. ( مهذب الاسماء ). رجوع به حافان شود.
حاف. [ فِن ْ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از حفی و حِفوة. برهنه پای. || سوده پای. ( منتهی الارب ). || نعت فاعلی از حِفایة و تِحْفایة. مبالغه کننده در مهربانی و نوازش و ظاهرکننده فرحت و سرور و بسیار پرسنده از حال کسی. ( منتهی الارب ) ( تاج العروس ).
حاف. [ حاف ف ] ( ع اِ ) یکی از حافّان. ( مهذب الاسماء ). رجوع به حافان شود.
حاف. [ فِن ْ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از حفی و حِفوة. برهنه پای. || سوده پای. ( منتهی الارب ). || نعت فاعلی از حِفایة و تِحْفایة. مبالغه کننده در مهربانی و نوازش و ظاهرکننده فرحت و سرور و بسیار پرسنده از حال کسی. ( منتهی الارب ) ( تاج العروس ).
حاف . [ حاف ف ] (ع اِ) یکی از حافّان . (مهذب الاسماء). رجوع به حافان شود.
حاف . [ حاف ف ] (ع ص ) نعت فاعلی از حف ّ. گرداگردآینده چیزی را، و منه قوله تعالی : و تری الملائکة حافین من حول العرش ... (قرآن 75/39). || سخت چشم زخم رساننده . || سویق حاف ّ؛ پست ِ لت ناکرده . (منتهی الارب ).
حاف . [ فِن ْ ] (ع ص ) نعت فاعلی از حفی و حِفوة. برهنه پای . || سوده پای . (منتهی الارب ). || نعت فاعلی از حِفایة و تِحْفایة. مبالغه کننده در مهربانی و نوازش و ظاهرکننده ٔ فرحت و سرور و بسیار پرسنده از حال کسی . (منتهی الارب ) (تاج العروس ).
کلمات دیگر: