<p><span class=""hl"">جاشر.</span> [ ش ِ ] (ع ص ، اِ) آنکه با شتران در چراگاه باشد. ج ، جُشّار. (منتهی الارب ).<br></p>

جاشر. [ ش ِ ] (ع ص ، اِ) آنکه با شتران در چراگاه باشد. ج ، جُشّار. (منتهی الارب ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">جاشر. [ ش ِ ] ( ع ص ، اِ ) آنکه با شتران در چراگاه باشد. ج ، جُشّار. ( منتهی الارب ).<br><hr>جاشر. [ ش ِ ] ( اِخ ) یولیش. یکی از حکمرانان اندلس بود. رجوع به حلل السندسیه ج 1 ص 234 شود. ( از حلل السندسیه ج 1 ص 234 ).</div>

جاشر. [ ش ِ ] ( ع ص ، اِ ) آنکه با شتران در چراگاه باشد. ج ، جُشّار. ( منتهی الارب ). جاشر. [ ش ِ ] ( اِخ ) یولیش. یکی از حکمرانان اندلس بود. رجوع به حلل السندسیه ج 1 ص 234 شود. ( از حلل السندسیه ج 1 ص 234 ).

<div class="boxBd">آنکه با شتران در چرا گاه باشد</div>

آنکه با شتران در چرا گاه باشد

فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">دورشونده.</div>

فرهنگ عمید

<p><span class=""hl"">جاشر.</span> [ ش ِ ] (اِخ ) یولیش . یکی از حکمرانان اندلس بود. رجوع به حلل السندسیه ج <span class=""hl"" dir=""ltr"">1</span> ص <span class=""hl"" dir=""ltr"">234</span> شود. (از حلل السندسیه ج <span class=""hl"" dir=""ltr"">1</span> ص <span class=""hl"" dir=""ltr"">234</span>).<br></p>

جاشر. [ ش ِ ] (اِخ ) یولیش . یکی از حکمرانان اندلس بود. رجوع به حلل السندسیه ج 1 ص 234 شود. (از حلل السندسیه ج 1 ص 234 ).