مترادف حامله : آبستن، باردار، حامل، حبل
متضاد حامله : عقیم، نازا، سترون
برابر پارسی : آبستن، باردار
حامله
مترادف حامله : آبستن، باردار، حامل، حبل
متضاد حامله : عقیم، نازا، سترون
برابر پارسی : آبستن، باردار
فارسی به انگلیسی
pregnant, expectant
gravid, pregnant
مترادف و متضاد
ابستن، بار دار، حامله، ابسته
ابستن، حامله
آبستن، باردار، حامل، حبل ≠ عقیم، نازا، سترون
فرهنگ فارسی
باردار، زن باردار، آبستن، حاملات وحوامل جمع
(اسم ) مونث حامل آبستن زن باردار . توضیح در عربی افصح ( حامل ) ) بدین معنی آمده ولی در متون عربی و فارسی (( حامله ) ) استعمال شده : ( این دختر من حامله شده است و من او را بشوهر نداده ام ) ( جوامع الحکایات ج ۱ چا. ۸۹ : ۱ )
(اسم ) مونث حامل آبستن زن باردار . توضیح در عربی افصح ( حامل ) ) بدین معنی آمده ولی در متون عربی و فارسی (( حامله ) ) استعمال شده : ( این دختر من حامله شده است و من او را بشوهر نداده ام ) ( جوامع الحکایات ج ۱ چا. ۸۹ : ۱ )
فرهنگ معین
(مِ لِ ) [ ع . حاملة ] (اِفا. ) مؤنث حامل . آبستن ، زن باردار.
لغت نامه دهخدا
حامله. [ م ِ ل َ/ ل ِ ] ( از ع ، ص ) تأنیث حامل. برنده. حمل کننده. آنکه بار بر پشت یا بر سر دارد. ( مهذب الاسماء ). ج ، حاملات. || آبستن. باردار. حامل. زن باردار. حُبْلی ̍. حامله. بارور. بارگرفته. حابله :
وآن نار همیدون بزنی حامله ماند
وَاندر شکم حامله مشتی پسران است.
شکم کرده هنگام زادن گران.
جز بلا هرگز نزاد این حامله.
ور شد بقهرش ازشکم افکنْد هم قضا.
اندر شکم دو بچه بمانده محصّرش.
بر سر یک مشت از آن مانده چنین بی قرار.
دل حامله گران ببینم.
حامله زآب خشک گوهر تر درشکم.
چون مریم است حامله تن دختر سخاش.
زآن هر نفسش هزار درد است.
زآن هر دمی چو مریم عذرا برآورم.
وز حریصی چون نیابم آهن و آتش خورم.
چون ابر بر جواهر عذرا گریسته.
قابله ش ناهید عشرت زای باد.
نقطه نقطه ست پیکر تیغش.
راه آن حامله را وقت سحر بگشایید.
گشته بزهره فلک حامله هم به دختری.
لاجرمش فتح و نصر هست بنات و بنین.
هر شکمی حامله ناز نیست.
وآن نار همیدون بزنی حامله ماند
وَاندر شکم حامله مشتی پسران است.
منوچهری.
بسان یکی زنگی حامله شکم کرده هنگام زادن گران.
منوچهری.
دهر بدگوهر به شرّ آبستنست جز بلا هرگز نزاد این حامله.
ناصرخسرو.
خود مادر قضا ز وفا حامله نشدور شد بقهرش ازشکم افکنْد هم قضا.
خاقانی.
مانَد کجاوه حامله خوشخرام رااندر شکم دو بچه بمانده محصّرش.
خاقانی.
نُه شکم آسمان حامله بار اوست بر سر یک مشت از آن مانده چنین بی قرار.
خاقانی.
از جفتی غم بباد غصه دل حامله گران ببینم.
خاقانی.
نوبر چرخ کهن نیست بجز جام می حامله زآب خشک گوهر تر درشکم.
خاقانی.
زآن نخل خشک تازه شود گر نسیم قدس چون مریم است حامله تن دختر سخاش.
خاقانی.
دل حامله گشت و غم همی زادزآن هر نفسش هزار درد است.
خاقانی.
هر دم مرا به عیسی تازه است حامله زآن هر دمی چو مریم عذرا برآورم.
خاقانی.
هم زحل رنگم چو آهن هم ز آتش حامله وز حریصی چون نیابم آهن و آتش خورم.
خاقانی.
ازحسرت کلاه تو دریای حامله چون ابر بر جواهر عذرا گریسته.
خاقانی.
حامله ست اقبال مادرزاد اوقابله ش ناهید عشرت زای باد.
خاقانی.
گر ز نصرت نه حامله ست چرانقطه نقطه ست پیکر تیغش.
خاقانی.
لعبت چشم بخونین بچگان حامله شدراه آن حامله را وقت سحر بگشایید.
خاقانی.
دختر آفتاب ده در تتق سپهرگون گشته بزهره فلک حامله هم به دختری.
خاقانی.
تیغ تو نه ماهه بود حامله از نُه فلک لاجرمش فتح و نصر هست بنات و بنین.
خاقانی.
هر نفسی حوصله ناز نیست هر شکمی حامله ناز نیست.
نظامی.
فقیره درویشی حامله بود.( گلستان ).
شب فراق بروز وصال حامله بودحامله . [ م ِ ل َ/ ل ِ ] (از ع ، ص ) تأنیث حامل . برنده . حمل کننده . آنکه بار بر پشت یا بر سر دارد. (مهذب الاسماء). ج ، حاملات . || آبستن . باردار. حامل . زن باردار. حُبْلی ̍. حامله . بارور. بارگرفته . حابله :
وآن نار همیدون بزنی حامله ماند
وَاندر شکم حامله مشتی پسران است .
بسان یکی زنگی حامله
شکم کرده هنگام زادن گران .
دهر بدگوهر به شرّ آبستنست
جز بلا هرگز نزاد این حامله .
خود مادر قضا ز وفا حامله نشد
ور شد بقهرش ازشکم افکنْد هم قضا.
مانَد کجاوه حامله ٔ خوشخرام را
اندر شکم دو بچه بمانده محصّرش .
نُه شکم آسمان حامله ٔ بار اوست
بر سر یک مشت از آن مانده چنین بی قرار.
از جفتی غم بباد غصه
دل حامله ٔ گران ببینم .
نوبر چرخ کهن نیست بجز جام می
حامله ٔ زآب خشک گوهر تر درشکم .
زآن نخل خشک تازه شود گر نسیم قدس
چون مریم است حامله تن دختر سخاش .
دل حامله گشت و غم همی زاد
زآن هر نفسش هزار درد است .
هر دم مرا به عیسی تازه است حامله
زآن هر دمی چو مریم عذرا برآورم .
هم زحل رنگم چو آهن هم ز آتش حامله
وز حریصی چون نیابم آهن و آتش خورم .
ازحسرت کلاه تو دریای حامله
چون ابر بر جواهر عذرا گریسته .
حامله ست اقبال مادرزاد او
قابله ش ناهید عشرت زای باد.
گر ز نصرت نه حامله ست چرا
نقطه نقطه ست پیکر تیغش .
لعبت چشم بخونین بچگان حامله شد
راه آن حامله را وقت سحر بگشایید.
دختر آفتاب ده در تتق سپهرگون
گشته بزهره ٔ فلک حامله هم به دختری .
تیغ تو نه ماهه بود حامله از نُه فلک
لاجرمش فتح و نصر هست بنات و بنین .
هر نفسی حوصله ٔ ناز نیست
هر شکمی حامله ٔ ناز نیست .
فقیره ٔ درویشی حامله بود.
شب فراق بروز وصال حامله بود
دلم خوش است به اندیشه ٔشفای الم .
شب حامله است تا چه زاید فردا.
|| شجرة حاملة؛ درخت بارور. (منتهی الارب ). || ابوالفتوح رازی در تفسیرآیه ٔ «فالحاملات وقراً» آرد : قال : ما الحاملات ، گفت چیست آن بادهای گران برگرفته ، گفت تلک السحاب ، ابر است از باران بارگران دارد. (تفسیر ابوالفتوح چ 1 ج 5 ص 146). || زنبیل که بدان انگور کشند بسوی خرمن . (منتهی الارب ).
وآن نار همیدون بزنی حامله ماند
وَاندر شکم حامله مشتی پسران است .
منوچهری .
بسان یکی زنگی حامله
شکم کرده هنگام زادن گران .
منوچهری .
دهر بدگوهر به شرّ آبستنست
جز بلا هرگز نزاد این حامله .
ناصرخسرو.
خود مادر قضا ز وفا حامله نشد
ور شد بقهرش ازشکم افکنْد هم قضا.
خاقانی .
مانَد کجاوه حامله ٔ خوشخرام را
اندر شکم دو بچه بمانده محصّرش .
خاقانی .
نُه شکم آسمان حامله ٔ بار اوست
بر سر یک مشت از آن مانده چنین بی قرار.
خاقانی .
از جفتی غم بباد غصه
دل حامله ٔ گران ببینم .
خاقانی .
نوبر چرخ کهن نیست بجز جام می
حامله ٔ زآب خشک گوهر تر درشکم .
خاقانی .
زآن نخل خشک تازه شود گر نسیم قدس
چون مریم است حامله تن دختر سخاش .
خاقانی .
دل حامله گشت و غم همی زاد
زآن هر نفسش هزار درد است .
خاقانی .
هر دم مرا به عیسی تازه است حامله
زآن هر دمی چو مریم عذرا برآورم .
خاقانی .
هم زحل رنگم چو آهن هم ز آتش حامله
وز حریصی چون نیابم آهن و آتش خورم .
خاقانی .
ازحسرت کلاه تو دریای حامله
چون ابر بر جواهر عذرا گریسته .
خاقانی .
حامله ست اقبال مادرزاد او
قابله ش ناهید عشرت زای باد.
خاقانی .
گر ز نصرت نه حامله ست چرا
نقطه نقطه ست پیکر تیغش .
خاقانی .
لعبت چشم بخونین بچگان حامله شد
راه آن حامله را وقت سحر بگشایید.
خاقانی .
دختر آفتاب ده در تتق سپهرگون
گشته بزهره ٔ فلک حامله هم به دختری .
خاقانی .
تیغ تو نه ماهه بود حامله از نُه فلک
لاجرمش فتح و نصر هست بنات و بنین .
خاقانی .
هر نفسی حوصله ٔ ناز نیست
هر شکمی حامله ٔ ناز نیست .
نظامی .
فقیره ٔ درویشی حامله بود.
(گلستان ).
شب فراق بروز وصال حامله بود
دلم خوش است به اندیشه ٔشفای الم .
سعدی .
شب حامله است تا چه زاید فردا.
(جامعالتمثیل ).
|| شجرة حاملة؛ درخت بارور. (منتهی الارب ). || ابوالفتوح رازی در تفسیرآیه ٔ «فالحاملات وقراً» آرد : قال : ما الحاملات ، گفت چیست آن بادهای گران برگرفته ، گفت تلک السحاب ، ابر است از باران بارگران دارد. (تفسیر ابوالفتوح چ 1 ج 5 ص 146). || زنبیل که بدان انگور کشند بسوی خرمن . (منتهی الارب ).
فرهنگ عمید
۱. (زیست شناسی ) باردار، آبستن.
۲. = حامل
۲. = حامل
فرهنگ فارسی ساره
آبستن، باردار
واژه نامه بختیاریکا
اِشکَم پر؛ اَوِستُو ( اووِست ) ؛ پُر؛ وُر گُو
پیشنهاد کاربران
زن حامله . حامله . حاملگی . باردار . بارداری.
آبستن
بارداری
حامله
باردار
باردار
شکم دار ( در افغانستان )
کلمات دیگر: