دوپیش. [ دُ ] ( اِ مرکب ) ( اصطلاح نحو ) دوضمه. رفع. و تلفظ آن [ اُن ْ ] باشد و به صورت ( ٌ ) در بالای حرف قرار می گیرد: رجل ٌ فخر. ( یادداشت مؤلف ).
