شهرکی است نزدیک به مالقه در اندلس که احمد بن محمد بن عبدالرحمان بن الحسن بن مسعود جذامی بزلیانی مکنی به ابی عمرو بدان جا منسوب است .
بزلیانه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( بزلیانة ) بزلیانة. [ ب ِ زِ ن َ ] ( اِخ ) شهرکی است نزدیک به مالَقه در اندلس که احمدبن محمدبن عبدالرحمان بن الحسن بن مسعود جذامی بزلیانی مکنی به ابوعمرو، بدان جا منسوب است. وی اهل فضل بود و ابومحمدبن خزرج از او روایت کرد. ابن بشکوال گوید او بسال 360 هَ. ق. متولد شد و بگفته ابومحمدبن خزرج در هلال جمادی الاولای سال 461 هَ. ق. درگذشت. ( از معجم البلدان ).
بزلیانة. [ ب ِ زِ ن َ ] (اِخ ) شهرکی است نزدیک به مالَقه در اندلس که احمدبن محمدبن عبدالرحمان بن الحسن بن مسعود جذامی بزلیانی مکنی به ابوعمرو، بدان جا منسوب است . وی اهل فضل بود و ابومحمدبن خزرج از او روایت کرد. ابن بشکوال گوید او بسال 360 هَ . ق . متولد شد و بگفته ٔ ابومحمدبن خزرج در هلال جمادی الاولای سال 461 هَ . ق . درگذشت . (از معجم البلدان ).
کلمات دیگر: