<div class="boxBd">دهن دوخته. [دَ هََ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) که دهان از گفتن بربندد. دهان بسته. زبان بسته. خاموشی گزیده : <br>کم سخنی دید دهن دوخته <br>چشم و زبانی ادب آموخته.<div class="au">نظامی.</div>و رجوع به دهن دوختن شود.</div>

دهن دوخته. [دَ هََ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) که دهان از گفتن بربندد. دهان بسته. زبان بسته. خاموشی گزیده : کم سخنی دید دهن دوخته چشم و زبانی ادب آموخته. نظامی. و رجوع به دهن دوختن شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">که دهان از گفتن بربندد .</div>

که دهان از گفتن بربندد .

دهن دوخته

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا