خود افکن

آنکه خودی بیفکند آنکه منت خود را بزیر پای خود افکند .

خودافکن.[ خوَدْ / خُدْ اَ ک َ ] ( نف مرکب ) آنکه خودی بیفکند. آنکه منیت خود را بزیر پای خود افکند :
زن افکندن نباشد مردرایی
خودافکن باش اگر مردی نمایی.کسی کافکند خود را بر سر آمد
خودافکن با همه عالم برآمد.|| یکه تاز. ( غیاث اللغات ).