دو پر

دو دفعه .

دوپر. [ دُ پ َ ] ( ص مرکب ) که دو تا پر دارد. دارای دو پر مانند تیر و نیزه.( یادداشت مؤلف ). با دو جناح ، چون مرغ :
خدنگ سه پرکرده ز آهن گذار
چو مرغ دوپر بر سر مرغزار.|| قسمی از اقسام جو. ( یادداشت مؤلف ).

---

دوپر. [ دُ پ ِ ] ( ق مرکب ) دودفعه ، چه «پر» پل است که دفعه و کرت باشد. ( لغت محلی شوشتر ). دوبار. رجوع به دوبار و دوباره شود.