دو پر . که دارای دو پره است .
دو پره
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دوپره.[ دُ پ َرْ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) دوپر. که دارای دوپره است چون : نیزه دوپر. ( یادداشت مؤلف ) :
به گونه شل افغانیان دوپره و تیز
چو دسته بسته به هم تیرهای بی سوفار.
به گونه شل افغانیان دوپره و تیز
چو دسته بسته به هم تیرهای بی سوفار.
فرخی.
رجوع به دوپر شود.کلمات دیگر: