<div class="boxBd">سیمین ذقن. [ ذَ ق َ ] ( ص مرکب ) آنکه ذقن وی سپید باشد. که زنخ او در سپیدی نقره را ماند : <br>می بیجاده گون خواهد بت سیمین ذقن خواند<br>بتی خواند که او را باغ شاخ نسترن خواند.<div class="au">فرخی.</div>بر جهان تکیه مکن ور قدحی می داری <br>شادی زهره جبینان خور و سیمین ذقنان.<div class="au">حافظ.</div>رجوع به سیمین زنخ شود.</div>

سیمین ذقن. [ ذَ ق َ ] ( ص مرکب ) آنکه ذقن وی سپید باشد. که زنخ او در سپیدی نقره را ماند : می بیجاده گون خواهد بت سیمین ذقن خواند بتی خواند که او را باغ شاخ نسترن خواند. فرخی. بر جهان تکیه مکن ور قدحی می داری شادی زهره جبینان خور و سیمین ذقنان. حافظ. رجوع به سیمین زنخ شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">آنکه ذقن وی سپید باشد . کهزنخ او در سپیدی نقرهراماند .</div>

آنکه ذقن وی سپید باشد . کهزنخ او در سپیدی نقرهراماند .

سیمین ذقن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا