دهن پاره. [ دَ هَم ْ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) بدزبان. بی آبرو. بی حیا و شوخ چشم. کسی که جلو زبانش را نمی تواند بگیرد. ( فرهنگ لغات عامیانه ).
