( مصدر ) غنیمت گرفتن غنیمت یافتن .
غنیمت بردن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
غنیمت بردن. [ غ َ م َ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) غنیمت گرفتن. غنیمت یافتن. رجوع به غنیمت و غَنیمة شود :
کیسه بر آن خواب غنیمت شمرد
آمد و از کیسه غنیمت ببرد.
کیسه بر آن خواب غنیمت شمرد
آمد و از کیسه غنیمت ببرد.
نظامی.
- به غنیمت بردن ؛ غنیمت گرفتن. غنیمت یافتن. رجوع به غنیمت و غَنیمة شود.کلمات دیگر: