( مصدر ) خفتن کسی در حالیکه دست و پای خود را جمع کرده باشد ( در وقت تامل و تفکر )
غنچه خوابیدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
غنچه خوابیدن. [ غ ُ چ َ / چ ِ خوا / خا دَ ] ( مص مرکب ) بمعنی غنچه خسپیدن. ( آنندراج ). رجوع به غنچه خسپیدن شود :
راحت دنیا حجاب دیده بیدار نیست
بر بساط گل چو شبنم غنچه میخوابیم ما.
راحت دنیا حجاب دیده بیدار نیست
بر بساط گل چو شبنم غنچه میخوابیم ما.
صائب ( از بهار عجم ) ( آنندراج ).
کلمات دیگر: