نادیدن

ندیدن مقابل دیدن .

نادیدن. [ دی دَ ] ( مص منفی ) ندیدن. مقابل دیدن. رجوع به دیدن شود :
مرا آرزو چهره رستم است
ز نادیدنش جان من پر غم است.رطب خور خار نادیدن ترا سود
که بس شیرین بود حلوای بیدود.سعدیا روی دوست نادیدن
به که دیدن میان اغیارش.زیانکارتر عیبی عیب خود نادیدن است. ( تاریخ گزیده ).
چشم عاشق کشش از دور به ایما می گفت
که من از حسرت نادیدن خویشم بیمار.من طاقت نادیدن روی تو ندارم
مپسند که در حسرت دیدار بمیرم.آنچه نشنیده گوش آن شنوی
و آنچه نادیده چشم آن بینی.