( مصدر ) راه داشتن عبور کردن : گذر داشتم بکویی و نظری بما هرویی .
گذر داشتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گذر داشتن. [ گ ُ ذَ ت َ ] ( مص مرکب ) معبر داشتن. راه داشتن. عبور کردن : گذری داشتم به کویی و نظری به ماهرویی. ( گلستان ).
دریغ پای که بر خاک مینهد معشوق
چرانه بر سر و بر چشم ما گذر دارد.
دریغ پای که بر خاک مینهد معشوق
چرانه بر سر و بر چشم ما گذر دارد.
سعدی ( بدایع ).
کلمات دیگر: