واستریوشان سالار

واستریوشان سالار در دوران ساسانی به شخصی گفته می شد که رئیس مالیات ارضی بود. لفظ واستریوشان سالار یا واستریوش بذ به معنی رئیس فلاحان است. مالیات ارضی بیشتر تحمیل فلاحان می شد چون میزان خراج را از روی حاصلخیزی زمین و خوبی و بدی محصول هر قسمت تشخیص می دادند. مسلماً واستریوشان سالار مأمور بوده است که در مورد محصول و زمین و آبیاری و سایر امور فلاحتی مراقبت کند. ظاهراً واستریوشان سالار ریاست امور مالیه را داشته است و تصور می رود که علاوه بر خراج املاک، وصول باج شخصی هم بعهده او بوده، زیرا که لقب هتخشبذ (رئیس صنعتگران) یعنی رئیس همه مردمانی که کار دستی انجام میدهند، مثل غلامان و دهقانان و تاجران و غیره نیز بر عهده داشته است. بنابر این، شخص واستریوشان سالار وزیر مالیه، وزیر فلاحت، وزیر صناعت و وزیر تجارت نیز بوده است.
کریستین سن، آرتور. ایران در زمان ساسانیان، ترجمهٔ رشید یاسمی. چاپ پنجم. تهران: انتشارات امیرکبیر ۱۳۶۷
از افرادی که به مقام واستریوشان سالار رسیده اند، یکی قبل از جلوس بهرام پنجم موسوم به گشنسپ آذار، دیگر ماه گشنسب پسر مهر نرسه، دیگر یزدین که نصرانی بوده و در عهد خسرو پرویز می زیسته است، می توان نام برد.