ماق
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ماق . (اِخ ) نام ستاره ای در صورت مراءةالمسلسلة. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- ماق اصغر ؛ کنج چشم در کنار خارجی صورت. ( ناظم الاطباء ). گوشه وحشی چشم که به صدغ پیوندد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
- ماق اکبر ؛کنج چشم متصل به بینی. ( ناظم الاطباء ). گوشه انسی چشم متصل به بینی. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
ماق. ( اِخ ) نام ستاره ای در صورت مراءةالمسلسلة. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
مأق. [ م َ ءَ ] ( ع اِ ) کنج چشم متصل بینی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). گوشه چشم که بطرف بینی است. ( آنندراج ). گوشه چشم که به بینی متصل است و از آنجا اشک از چشم جاری شود. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به ماق شود.
مأق. [ م َ ءَ ] ( ع مص ) هکه زدن کودک در گریستن. مَاءَقَة. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). برکنده شدن نفس از گریه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
ماق . (ع اِ) بیغوله ٔ چشم از سوی بینی . (دهار). کنج چشم متصل بینی یا پیش چشم یا دنباله ٔ آن و در آن لغات است : مأق بالفتح و مؤقی کمعطی و ماقی کقاضی و ماق کمال و موقی ٔ کمحسن و الهمزة بعد القاف و مأقی کمأوی مقصوراً و موق کسوق و اُمق بتقدیم الهمزة المضمومه و مقیة. (منتهی الارب ). کنج چشم متصل به بینی . (ناظم الاطباء). گوشه ٔچشم که به طرف بینی است . (آنندراج ). گوشه ٔ چشم که متصل بینی است و آن مجرای اشک است در چشم . (از اقرب الموارد). گوشه ٔ چشم . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- ماق اصغر ؛ کنج چشم در کنار خارجی صورت . (ناظم الاطباء). گوشه ٔ وحشی چشم که به صدغ پیوندد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- ماق اکبر ؛کنج چشم متصل به بینی . (ناظم الاطباء). گوشه ٔ انسی چشم متصل به بینی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
گویش بختیاری
مات mâg manna>:مات و مبهوت مانده> .