نادبه .
نادبه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( نادبة ) نادبة. [ دِ ب َ ] ( ع ص ) تأنیث نادب. رجوع به نادب شود. || زنی که بر مرده میگرید و محاسن او را برمیشمرد. ( از اقرب الموارد ). زن ندبه کننده. ( ناظم الاطباء ). ندب المیت ؛ بکاه ُ و عدد محاسنه... فهو نادب و هی نادبة. ( از اقرب الموارد ). نائحه. نوحه سرای. نوحه گر. ج ، نوادب.
نادبه. [ دِ ب َ ] ( ع ص ) نادبة. رجوع به نادبة شود.
نادبه. [ دِ ب َ ] ( ع ص ) نادبة. رجوع به نادبة شود.
نادبه . [ دِ ب َ ] (ع ص ) نادبة. رجوع به نادبة شود.
نادبة. [ دِ ب َ ] (ع ص ) تأنیث نادب . رجوع به نادب شود. || زنی که بر مرده میگرید و محاسن او را برمیشمرد. (از اقرب الموارد). زن ندبه کننده . (ناظم الاطباء). ندب المیت ؛ بکاه ُ و عدد محاسنه ... فهو نادب و هی نادبة. (از اقرب الموارد). نائحه . نوحه سرای . نوحه گر. ج ، نوادب .
کلمات دیگر: