مترادف مسکر : باده، شراب، عرق، مشروب، می، نبیذ، مستی بخش، نشئه زا
متضاد مسکر : خماربخش، خمارآلود، خمارزا
برابر پارسی : مستی ده، مستی آور، مست کن
مسکر
مترادف مسکر : باده، شراب، عرق، مشروب، می، نبیذ، مستی بخش، نشئه زا
متضاد مسکر : خماربخش، خمارآلود، خمارزا
برابر پارسی : مستی ده، مستی آور، مست کن
فارسی به انگلیسی
intoxicating (drink)
مترادف و متضاد
مستیبخش، نشئهزا
اسم ≠ خماربخش، خمارآلود، خمارزا
مست کننده، مستی اور، مسکر
مستی اور، مسکر، مکیف
باده، شراب، عرق، مشروب، می، نبیذ
۱. باده، شراب، عرق، مشروب، می، نبیذ
۲. مستیبخش، نشئهزا ≠ خماربخش، خمارآلود، خمارزا
فرهنگ فارسی
چیزی که سکرومستی بیاوردمانندشراب وعرق وامثال آنها
( اسم ) چیزی که نوشیدنش مستی آورد مانند : شراب عرق و جز آن .
( اسم ) چیزی که نوشیدنش مستی آورد مانند : شراب عرق و جز آن .
فرهنگ معین
(مُ کِ ) [ ع . ] (اِفا. ) مستی آور.
لغت نامه دهخدا
مسکر. [ م ُ ک ِ ] ( ع ص ) آنچه سبب سکر و مستی شود. ( از اقرب الموارد ). چیزی که نوشیدنش مستی آورد. مست گرداننده. ( آنندراج ). هرچه که نشئه و مستی آرد.( غیاث ). مستی دهنده. مستی آور. مست کننده :
اینت مسکر حرام کرد چو خوک
وآنت گفتا بجوش و پر کن طاس.
مسکر. [ م ُ س َک ْ ک َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از تسکیر. رجوع به تسکیر شود. || مخمور. ( از اقرب الموارد ). خمارزده و مست. ( منتهی الارب ). || مجازاً به عنوان تأکید در غضب به کار رود. ( ازیادداشت مرحوم دهخدا ). سخت خشمناک چنانکه نداند چه میگوید و چه میکند: قال احمدبن سعید مؤدب بن المعتز :... فلما اتصل الخبر بی ، جلست فی منزلی غضباناً مسکراً. ( معجم الادباء چ مارگلیوث ج 1 ص 133 ).
اینت مسکر حرام کرد چو خوک
وآنت گفتا بجوش و پر کن طاس.
ناصرخسرو.
نماند از سایر معاصی منکری که نکرد و مسکری که نخورد. ( گلستان سعدی ).مسکر. [ م ُ س َک ْ ک َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از تسکیر. رجوع به تسکیر شود. || مخمور. ( از اقرب الموارد ). خمارزده و مست. ( منتهی الارب ). || مجازاً به عنوان تأکید در غضب به کار رود. ( ازیادداشت مرحوم دهخدا ). سخت خشمناک چنانکه نداند چه میگوید و چه میکند: قال احمدبن سعید مؤدب بن المعتز :... فلما اتصل الخبر بی ، جلست فی منزلی غضباناً مسکراً. ( معجم الادباء چ مارگلیوث ج 1 ص 133 ).
مسکر. [ م ُ س َک ْ ک َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از تسکیر. رجوع به تسکیر شود. || مخمور. (از اقرب الموارد). خمارزده و مست . (منتهی الارب ). || مجازاً به عنوان تأکید در غضب به کار رود. (ازیادداشت مرحوم دهخدا). سخت خشمناک چنانکه نداند چه میگوید و چه میکند: قال احمدبن سعید مؤدب بن المعتز : ... فلما اتصل الخبر بی ، جلست فی منزلی غضباناً مسکراً. (معجم الادباء چ مارگلیوث ج 1 ص 133).
مسکر. [ م ُ ک ِ ] (ع ص ) آنچه سبب سکر و مستی شود. (از اقرب الموارد). چیزی که نوشیدنش مستی آورد. مست گرداننده . (آنندراج ). هرچه که نشئه و مستی آرد.(غیاث ). مستی دهنده . مستی آور. مست کننده :
اینت مسکر حرام کرد چو خوک
وآنت گفتا بجوش و پر کن طاس .
نماند از سایر معاصی منکری که نکرد و مسکری که نخورد. (گلستان سعدی ).
اینت مسکر حرام کرد چو خوک
وآنت گفتا بجوش و پر کن طاس .
ناصرخسرو.
نماند از سایر معاصی منکری که نکرد و مسکری که نخورد. (گلستان سعدی ).
فرهنگ عمید
چیزی که سکر و مستی بیاورد، مستی آور.
دانشنامه عمومی
مسکر یک منطقهٔ مسکونی در عربستان سعودی است که در استان مکه واقع شده است.
فهرست شهرهای عربستان سعودی
فهرست شهرهای عربستان سعودی
wiki: مسکر
گویش مازنی
/mesker/ مسگر
مسگر
پیشنهاد کاربران
چیزی که نکشیدن آن مستی آور است مانند شراب
هرانچه که از راه استعمال باعث مستی یا گیچی شود. انواع دخانیاتی که باعث توهم میشود. ( گل. سیگاری. ماریجواناو. . . . )
سکرآور
مسکر به فتح میم به معنی کره استفاده می شده است.
کلمات دیگر: