نارالاسد. [ رُل ْ اَ س َ ] ( ع اِ مرکب ) آتشی بود که برای گریزاندن شیر میافروختند و شیر با دیدن آتش از حمله خودداری می کرد. رجوع به صبح الاعشی ج 2 ص 410 و بلوغ الارب ج 2 ص 163 شود.
