گرانبار گشتن

( مصدر ) ۱ - بار سنگین داشتن سنگین شدن : تو خفته و پشتت زبزه گشته گرانبار با بارگران خفتن از اخلاق حمار است . ( ناصر خسرو ) ۲ - پر باد شدن ( شاخه درخت و مانند آن ) : پس چونکه سر افکنده و رنجور بماندست هر شاخ که از میوه و گل گشت گرانبار ? ( مسعود سعد )

گرانبار گشتن. [ گ ِ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) سنگین شدن. سنگین گردیدن :
تو خفته و پشتت زبزه گشته گرانبار
بابار گران خفتن از اخلاق حمار است.مرا کآیم از کاه برگی ستوه
چه باید گرانبار گشتن چو کوه. || بارور شدن درخت و امثال آن و سنگین شدن :
پس چونکه سرافکنده و رنجور بمانده ست
هر شاخ که از میوه و گل گشت گرانبار.