لایزالی

سرمدی . دائمی

لایزالی. [ ی َ ] ( ص نسبی ) سرمدی. دائمی. ابدی :
درهای همه ز عهد خالیست
الا در تو که لایزالیست. || نعتی خدای تعالی را :
فرد ازلی به ذوالجلالی
حق ابدی به لایزالی.راه خویش از خیال خالی کن
عزم درگاه لایزالی کن.ذات تو به نور لایزالی
از شرک و شریک هر دو خالی.بقدرت لایزالی هم در ساعت ابر از صحرای آن بادیه متقشع و متفرق گردد. ( ترجمه محاسن اصفهان ص 37 ).
می ده که گرچه گشتم نامه سیاه عالم
نومید کی توان بود از لطف لایزالی.به هر منزل که روآرد خدایا
نگهدارش بلطف لایزالی.حضرت لایزالی ایشان را کرامت کرده است. ( انیس الطالبین ص 66 ).