چهارمَحال و بختیاری
قلعه جوقان، 38کیلومتری شهرکرد
قلعه جوقان، 38کیلومتری شهرکرد
استانی در مرکز غربی ایران، بین استان اصفهان در شمال و شرق، استان کهگیلویه و بویراحمد و استان خوزستان در غرب، و استان لرستان در شمال غربی قرار دارد. این استان، که در ناحیۀ مرکزی گرانکوه زاگرس قرار دارد، کوهستانی است و کوه های بلندی چون زردکوه با ارتفاع ۴,۲۲۵ متر (بلندترین کوه این استان)، کوه کربوش (۳,۹۷۴ متر)، هفت چشمه (۳,۹۷۲ متر)، هزاردره (۳,۸۶۲ متر)، کلار (۳,۸۳۲ متر)، سالدارون (۳,۶۲۱ متر)، و کوه های بسیار دیگری که ارتفاعشان غالباً از ۳,۵۰۰ متر بالاتر است، در آن جا دیده می شوند. کوه های مزبور، که رودخانه های متعددی از آن ها سرچشمه می گیرند، پوشیده از جنگل و در بیشتر فصل های سال از برف پوشیده اند و آب نسبتاً فراوان این استان را تأمین می کنند. اقلیم این استان معتدلِ مایل به سرد و نیمه مرطوبِ مایل به خشک است و رودخانه هایی مانند آب کوهرنگ، زاینده رود، آب گرم، آب بازُفت، و ریزابه های فراوان دیگری که به زاینده رود می ریزند و یا سرچشمه های رود کارون را تشکیل می دهند، در آن جریان دارند. سد و تونل کوهرنگ، که آب یکی از سرچشمه های کارون را به زاینده رود منتقل می کند، در همین استان قرار دارد. بیش از ۸۰ درصد اراضی استان چهارمحال و بختیاری از کوه پوشیده شده است و دره های متعدد آن ها شبکۀ آب های وسیع مناسب دامداری و پرورش مرغ و ماهی را تشکیل می دهند. فرآورده های کشاورزی این استان عبارت اند از غلات، برنج، حبوبات، سیب زمینی، علوفه، انواع میوه، و چغندرقند. صنایعی چون تولید قند و شکر، شیشه و بلور، مصالح ساختمانی، و فرش بافی، و نساجی بخشی از فعالیت های صنعتی و اقتصادی آن را تشکیل می دهند. استان چهارمحال و بختیاری با ۸۵۷,۹۱۰ نفر (۱۳۸۵) جمعیت از شش شهرستان و هفده بخش با مرکزیت اداری شهرکرد تشکیل یافته است. چهارمحال و بختیاری در تقسیمات کشوری ۱۳۱۶ جزو استان هفتم بود و در تقسیمات ۱۳۴۰ به فرمانداری کل بختیاری و چهارمحال تبدیل شد و در تقسیمات بعد به استان چهارمحال و بختیاری تغییر نام داد.
قلعه جوقان، 38کیلومتری شهرکرد
قلعه جوقان، 38کیلومتری شهرکرد
استانی در مرکز غربی ایران، بین استان اصفهان در شمال و شرق، استان کهگیلویه و بویراحمد و استان خوزستان در غرب، و استان لرستان در شمال غربی قرار دارد. این استان، که در ناحیۀ مرکزی گرانکوه زاگرس قرار دارد، کوهستانی است و کوه های بلندی چون زردکوه با ارتفاع ۴,۲۲۵ متر (بلندترین کوه این استان)، کوه کربوش (۳,۹۷۴ متر)، هفت چشمه (۳,۹۷۲ متر)، هزاردره (۳,۸۶۲ متر)، کلار (۳,۸۳۲ متر)، سالدارون (۳,۶۲۱ متر)، و کوه های بسیار دیگری که ارتفاعشان غالباً از ۳,۵۰۰ متر بالاتر است، در آن جا دیده می شوند. کوه های مزبور، که رودخانه های متعددی از آن ها سرچشمه می گیرند، پوشیده از جنگل و در بیشتر فصل های سال از برف پوشیده اند و آب نسبتاً فراوان این استان را تأمین می کنند. اقلیم این استان معتدلِ مایل به سرد و نیمه مرطوبِ مایل به خشک است و رودخانه هایی مانند آب کوهرنگ، زاینده رود، آب گرم، آب بازُفت، و ریزابه های فراوان دیگری که به زاینده رود می ریزند و یا سرچشمه های رود کارون را تشکیل می دهند، در آن جریان دارند. سد و تونل کوهرنگ، که آب یکی از سرچشمه های کارون را به زاینده رود منتقل می کند، در همین استان قرار دارد. بیش از ۸۰ درصد اراضی استان چهارمحال و بختیاری از کوه پوشیده شده است و دره های متعدد آن ها شبکۀ آب های وسیع مناسب دامداری و پرورش مرغ و ماهی را تشکیل می دهند. فرآورده های کشاورزی این استان عبارت اند از غلات، برنج، حبوبات، سیب زمینی، علوفه، انواع میوه، و چغندرقند. صنایعی چون تولید قند و شکر، شیشه و بلور، مصالح ساختمانی، و فرش بافی، و نساجی بخشی از فعالیت های صنعتی و اقتصادی آن را تشکیل می دهند. استان چهارمحال و بختیاری با ۸۵۷,۹۱۰ نفر (۱۳۸۵) جمعیت از شش شهرستان و هفده بخش با مرکزیت اداری شهرکرد تشکیل یافته است. چهارمحال و بختیاری در تقسیمات کشوری ۱۳۱۶ جزو استان هفتم بود و در تقسیمات ۱۳۴۰ به فرمانداری کل بختیاری و چهارمحال تبدیل شد و در تقسیمات بعد به استان چهارمحال و بختیاری تغییر نام داد.
wikijoo: چهارمحال_و_بختیاری