خسروشاه غزنوی

معزالدوله خسروشاه سلطان غزنوی از ۵۴۷ تا ۵۵۵ هجری قمری بود. او واپسین فرمانروای غزنوی بود که بر شهر غزنین فرمان می راند.
لغتنامهٔ دهخدا، درآیهٔ خسروشاه
او پسر بهرام شاه بود و پس از مرگ پدر جانشین او شد. در این زمان قلمرو غزنوی از دو سو مورد تهدید قرار گرفت. از یکسو غوریان در این زمان قدرت گرفته و بر مرزهای ایشان می تاختند، از دیگر سو سلطان سنجر و دولت سلجوقیان تضعیف شده و غزها در سرزمین های تابع ایشان نیرومند گشته بودند. سرانجام در ۵۵۵ هجری غزها بر غزنین تاختند و این شهر را گشودند. از این زمان به بعد حکومت غزنویان تنها در متصرفاتشان در هندوستان دوام یافت.

خسروشاه غزنوی (۵۱۵ـ۵۵۵ق)
(یا: سلطان ظهیرالدوله؛ به روایتی، تاج الدوله خسروشاه) از پادشاهان سلسلۀ غزنوی آل ناصر (حک: ۵۵۲ـ۵۵۵ق) . پس از مرگ پدرش، بهرام شاه ، به سلطنت رسید. این هنگام ، مصادف با قدرت یابی غوریان و ترکان غز در زاولستان و خراسان، و مرگ سلطان سنجر سلجوقی و نیز یورش علاءالدین حسین غوری به غزنه بود. پس از سقوط غزنه به دست غزها، خسروشاه به هند رفت ، اما در لاهور غیاث الدین محمد سام وی را دستگیر و در قلعه ای محبوس کرد و در آن جا دَه سال در زندان بود تا درگذشت.