( بخشش آموز ) بخشش آموزنده روش و طرز بخشندگی و داد و سخاوت را بدیگران یاد دهد .
بخشش اموز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( بخشش آموز ) بخشش آموز. [ ب َ ش ِش ْ ] ( نف مرکب ) بخشش آموزنده. آنکه با داد و دهش فراوان خود، روش و طرز بخشندگی و داد و سخاوت را بدیگران یاد دهد :
نکته دانی بذله گو چون حافظ شیرین سخن
بخشش آموزی جهان افروز چون حاجی قوام.
نکته دانی بذله گو چون حافظ شیرین سخن
بخشش آموزی جهان افروز چون حاجی قوام.
حافظ.
کلمات دیگر: