کلمه جو
صفحه اصلی

پیتیا

فرهنگ فارسی

نام نهری است در سوئد
پی تی یونانیان آپولو را دلفی پی تیا می خواندند

لغت نامه دهخدا

پیتیا. (اِخ ) نام نهری است در سوئد که از کوه کولن سرچشمه گیرد و بطرف جنوب شرقی جاری شود و بوتینا را بشکافد و پس از طی 350هزار گز در نزدیکی قصبه ای بهمین اسم داخل خلیج بوتینا گردد. (قاموس الاعلام ترکی ).


پیتیا. ( اِخ ) نام نهری است در سوئد که از کوه کولن سرچشمه گیرد و بطرف جنوب شرقی جاری شود و بوتینا را بشکافد و پس از طی 350هزار گز در نزدیکی قصبه ای بهمین اسم داخل خلیج بوتینا گردد. ( قاموس الاعلام ترکی ).، پی تیا. ( اِخ ) پی تی. یونانیان کاهنه آپولو را در دلفی پی تیا می خواندند. کاهنه مزبور نخست از دوشیزگان انتخاب میشد ولی چندی بعد او را از میان زنان پنجاه ساله برگزیدند. پی تیا را مخصوصاً از میان زنان فقیر و بی اطلاع و گم نام دلفی انتخاب می کردند و همیشه عقیده خدایان در باب هرامری بواسطه او استفسار میشد بدین طریق که پی تیا نزدیک گودالی که از آن دود کندر و عطریات متصاعد بود میایستاد و برگ غار در دهان میجوید. سپس در وی اضطراب و هیجانی که به گمان یونانیان ناشی از توجه خدایان بود پدید می آمد و کلماتی ادا میکرد که کهنه ثبت میکردند و آن کلمات را از جانب خدایان پنداشته کار می بستند. ( ترجمه تمدن قدیم فوستل دکولانژ صص 467-468 ).

دانشنامه عمومی

پیتیا یا پوتیا (به یونانی: Πυθία) که معمولاً با عنوان غیبگوی نیایشگاه دلفی شناخته می شود، عنوانی برای خطاب کشیش های نیایشگاه آپولون واقع در شهر دلفی در طول تاریخ بود. نام آن ها برگرفته از پایتون است، اژدهایی که توسط ایزد خورشید یونانی، آپولون کشته شد. غیبگویان نیایشگاه دلفی همیشه از زن ها تشکیل می شدند. پیتیا به طور گسترده ای برای پیشگویی هایش که با الهام از آپولون صورت می گرفت، شناخته می شد و بسیار مورد توجه قرار داشت. فرد معتقد ابتدا قربانی را برای ارائه درخواست، پیشکش یک کشیش مرد می نمود، سپس این کشیش مرد سوأل را به پوتیا ارائه می کرد.
نیایشگاه دلفی
روش دلفی
هیچ کس نمی دانست که پوتیاها چگونه برگزیده می شوند، اما آن ها همواره زنان دهقانی بودند که هیچ قابلیت خاصی نداشتند. اما در روایات دیگر پوتیاها احتمالاً زنانی از خانواده های طبقه بالا و تحصیل کرده به شمار می رفتند که خواندن و نوشتن آموخته بودند. هر کدام از آن ها پس از مرگ غیبگوی قبلی، به عنوان جایگزین او انتخاب می شد. شخصیت اخلاقی آن ها از اهمیت بالایی برخوردار بود، و حتی اگر پوتیای تازه برگزیده شده، متأهل و دارای خانواده بود، باید از تمام مسئولیت های خانوادگی خود در ازای انجام وظایفش در معبد چشم پوشی می نمود. کسانی که مشورت می خواستند هزینه زندگی پوتیاها را می پرداختند. چند نیایشگاه دیگر یونانی نیز پوتیا داشتند، اما هیچ کدام به اندازهٔ پوتیاهای دلفی مقدس شمرده نمی شدند. تئوگنیس اولین فردی بود که به پوتیا اشاره کرد و دومین نفر آیسخولوس بود که در اثرش به نام «Eumenides» در سه گانه نمایشنامهٔ اورستیا به او اشاره داشته است.


کلمات دیگر: